"Evimiz İstanbul", 6 Ekim İstanbul’un kurtuluşundan yola çıkarak, 10 ve 11. Sınıfların katılımıyla İstanbul’a dair yaptıkları sunumları, fotoğraf sergisini ve yarışamayı içeren bir çalışma oldu.

Birinci Dünya Savaşı, dünyayı paylaşan bütün halklar için bir yıkım oldu. Savaş sonrası Türkiye Cumhuriyeti olarak anılacak bu topraklarda Osmanlıya bağlı bütün uluslar savaşan diğer uluslar gibi acı, yıkım, açlık ve ölümle karşılaştı.Osmanlı halkı için Birinci Dünya savaşı 1922’ye kadar sürdü. 1 ekim 1922 Mudanya Ateşkesi sonrası İstanbul’a giren TBMM hükümeti, İstanbul’a gerçek anlamda 24 Temmuz 1923 sonrasında 6 Ekim 1923 tarihinde İngiliz, Fransız ve İtalyan ordusundan törenle devralarak kavuştu.

Son yüz yıldır bir savaşı, bir yıkımı yıkımı İstanbul’da yaşamadık. İstanbul bizim evimiz, peki evimiz bu son yüz yıllık süreç içinde ne kadar değişti? Evimiz bize ne kadar tanıdık? Yoksa bize yabancı mı?

10 ve 11. Sınıflar bu sorulardan yola çıkarak Tarih Zümresi desteği ile “Evimiz İstanbul” temalı bir fotoğraf sergisi açtılar. Sunumlarla desteklenen bu sergi sonunda yapılan yarışmada fotoğraflardaki İstanbul’a, değişimine, insan öykülerine yönelik sorulan soruları bilmeye çalıştılar.

“Abbas Halim Paşa’nın kızı Rukiye Hanım’a yüz görümlülüğü olarak verildim. İnsanlar buraya sık sık hava almaya gelirler. Bu yaş almış kadın ve erkek burada fotoğraf çektirdiler, hala birbirlerini seven, sevgileri hiç bitmemiş iki yaşlı sevgili. Bu iki sevgili nerede fotoğraf çektirmiş olabilir?”
(Mihrabat Korusu, Foto 5)

“İstanbul’un merkezindeyim. Anadolu’dan gelenlerin, İstanbul yerlisinin Cumhuriyet Anıtı önünde randevulaştığı meydanım. Bir anne kız kolkola Pera’ya iniyorlar. Belki de ünlü şapkacılardan birine gidiyorlar. Kim bilir? Ben hangi meydanım?” (Taksim meydanı, Foto 24)